Waan van de dag

Waarschijnlijk herken je het wel. En voor mij is het deze weken nog een tikkie erger dan anders.

Logisch ook met verbouwen, verhuizen en starten met een nieuwe baan door elkaar heen.

Dan is het niet gek dat ik geleefd word door de waan van de dag. En dat er even niet zoveel tijd is voor wat ik leuk vind om te doen en voor wat ik belangrijk vind.

Een wekelijkse blog schrijven wordt dan ineens een opgaaf, gezond koken schiet er regelmatig bij in en snelle suikers zijn terug van weggeweest.

En weet je? Dat is prima.

Want wat ik er zeker niet bij kan gebruiken is dat ik mezelf (nog) gek(ker) ga lopen maken met mezelf dingen voornemen die ik nu toch even niet kan waarmaken.

Dat noem ik mild zijn voor mezelf. Reëel ook trouwens.

Als ik over een poosje maar weer afkick van de snelle suikers, weer tijd krijg om gezond te koken en de rust vind voor schrijfinspiratie.

Dat vergt wel wat discipline, zeker bij het afkicken.

Maar misschien is discipline niet het goede woord. Dat suggereert een soort van moeten.

Nee, het gaat om willen. Want als ik minder geleefd word door de waan van de dag, krijg ik ruimte om te voelen wat ik belangrijk vind en ook om hier naar te leven.

Gaat dit vanzelf? Nee.

In mijn ervaring is het makkelijker om me te laten leven dan bewuste keuzes te maken hoe ik wil leven. Want als je niet oplet, is er steeds opnieuw weer nieuwe aanwas aan waan van de dag.

Maar bewust kiezen en ook hiernaar leven maakt het leven zo veel meer de moeite waard, dat ik niet anders meer zou willen.

En voor nu is het prima die waan van de dag.

Met mildheid naar mezelf, een korte blog deze week en een extra stuk chocolade.

Heb jij ook hulp nodig om bewust te kiezen hoe jij wilt leven?
Klik dan hier.