Ademsessie

Als ademcoaches kwamen we afgelopen zondag voor het laatst dit jaar bij elkaar.

Ademen in een gezamenlijke ademsessie, waarbij we ook nog gebruik maken van de groepsenergie, is een goede manier om ballast te verwijderen en om lekker op te schonen. Oftewel om figuurlijk “samen onder de douche” te gaan.

Niet letterlijk dus, alhoewel ik al die reacties op mijn vorige blog hierover wel grappig vond.

Deze ademsessie was nog extra bijzonder, want na deze sessie werden we getrakteerd op live muziek. Onze lieve vriendin en collega Imara Arends zong prachtig voor ons en begeleidde zichzelf op haar gitaar.

Dit zorgde voor een heerlijke afsluiting en een fijne zachte landing.

En dan te bedenken dat ze nog maar sinds kort niet alleen onder de douche, maar ook daarbuiten zingt.

Het is nog maar drie jaar geleden dat ze tijdens een oefening in de opleiding haar eigen naam niet eens durfde te zingen.

Nu zingt ze voor ons, net uit een ademsessie, haar vingers trillen nog na van de sessie en toch zingt ze voor ons met passie en overtuiging.

Wat is er gebeurd in slechts drie jaar tijd?
Hoe heeft ze haar talent ontdekt?
En hoe heeft ze de moed gevonden om het ook te durven doen?
Hoe heeft ze haar hoofd, dat zoals ieders hoofd steeds weer duizend redenen bedenkt om het niet te gaan doen, weten te temmen?

Dat zijn interessante vragen. Hoe dan? Zeker zo’n hoofd temmen, hoe doe je dat?

Het geheim is focus, geduld en de discipline om jezelf te ontwikkelen. Om daadwerkelijk het werk te doen.

Ik weet waar ik het over heb, want ook bij mij komt ontwikkeling niet aanwaaien. Je hebt altijd zelf het werk te doen. Maar het is wel heel fijn om elkaar hierin aan te moedigen, te inspireren en te steunen.

Want weet je wat het mooie is? Niet alleen Imara heeft zich mega ontwikkeld in die drie jaar tijd. Dit geldt voor ons allemaal, stuk voor stuk. Nou geloof ik niet dat we allemaal van die gouden keeltjes hebben, maar we ontdekken wel allemaal onze eigen unieke talenten. Dat waar we echt passie voor hebben.

En we ontdekken dit niet alleen, maar zeker zo belangrijk, we durven dit ook steeds meer te laten zien. Net als Imara durven we te doen en zetten we onze talenten steeds meer in.

Zo doen we allemaal ons eigen werk van ontwikkeling met focus, geduld en discipline. Waarbij ont-wikkeling het jezelf ont-doen van je wikkels is.

Wikkels van beperkende overtuigingen en van belemmerende patronen. Van overtuigingen en patronen vanuit je familiesysteem, je opvoeding en je omgeving. Overtuigingen en patronen die je in het nu niet meer dienen en sterker nog, flink in de weg kunnen zitten.

De crux zit erin om met focus, geduld en discipline dat wat je Nu niet meer dient daar te laten waar het hoort. In Toen, in je verleden.

Want Toen was Toen en Nu is Nu.

Alleen zo komt er ruimte. Ruimte om te ontdekken wie je echt bent, wat je echt wilt en wat je echte talenten zijn.

En dan komt het erop aan. Want alleen het weten, maar het niet gaan leven zorgt voor veel frustratie, stress en spijt achteraf.

Dat wil niemand toch? Dus hoe voorkom je dit?

Dit kan niet iedereen. Want het daadwerkelijk gaan doen vergt moed en doorzettingsvermogen. Zelf achter het stuur van je eigen leven gaan zitten is nou eenmaal niet voor watjes.

Wie heeft de moed om niet langer te overleven, maar om echt te gaan leven?

Voor wie de moed vindt en met focus, discipline en geduld bereid is het werk te doen, zal merken dat er mensen zijn die je aanmoedigen, inspireren en steunen.

Kun je hier hulp bij gebruiken? Klik dan hier.