Spinaziesoep

“Ze hadden je spinaziesoep moeten geven in het ziekenhuis.” Ik heb een goede vriendin aan de lijn en ben het roerend met haar eens. Spinaziesoep en ander voedend, versterkend en genezend voedsel.

Nu leek het vooral op vulling. Op een verplicht nummertje, omdat mensen nou eenmaal moeten eten en drinken. Liefst niet te duur, want de zorgkosten rijzen toch al de pan uit.

Ik zie het anders.

Volgens mij is voeding helemaal geen kostenpost maar juist een kans. Een kans om het herstel van patiënten te bevorderen en sowieso om mensen langer gezond te houden. Zodat ze helemaal geen patiënt worden.

Investeren in voeding zorgt juist voor een besparing, want voorkomen is altijd beter dan genezen. Niet alleen qua kosten, maar ook qua welzijn.

Dat goede voeding een belangrijke rol speelt in de preventie van ziekte is wel voldoende bewezen.

Als patiënten hier niet zelf bewust van zijn, is mijn tip om het zorgtraject te benutten om ze hier bewust van te maken.

Hier zitten ze toch al in, dus integreer dit en geef informatie en praktische tips.

Én laat het ze ervaren.

Ze moeten toch eten tijdens hun behandeling of opname, dus laat ze kennis maken met goede voeding. Laat ze het zien, ruiken en proeven. En leer ze hoe ze dit thuis ook kunnen doen.

Naast preventie is er bovendien veel winst al op korte termijn te behalen.

Het genezingsproces gaat immers niet alleen beter, maar ook sneller door goede voeding.

Ik had geluk dat ik mijn herstel snel thuis voort mocht zetten, want ik ben echt geschrokken tijdens mijn opname in het ziekenhuis.

Bij opname kreeg ik de vraag welk dieet ik volg. “Biologisch dieet” werd keurig vastgelegd in het systeem.

Helaas moest de mevrouw van het ontbijt mij de volgende ochtend vervolgens uitleggen dat ze dat wel zo op kunnen schrijven, maar dat ze daar in het ziekenhuis nou eenmaal niet in voorzien.

Dus ik kon kiezen uit wat er wel was.

Toen heb ik maar rijstepap en havermoutpap besteld als ontbijt. De vraag of dit warm of koud moest zijn, was makkelijk te beantwoorden. Warm uiteraard.

Maar toen ik hoorde dat het warm gemaakt werd in de magnetron, gewoon in de 150 grams plastic verpakking, heb ik vriendelijk bedankt.

Er stond niet op de verpakking dat deze geschikt was voor de magnetron.

Zouden ze in een ziekenhuis niet weten dat er in de magnetron schadelijke stoffen vrijkomen van plastic dat niet geschikt is voor in de magnetron?

En zou nagedacht zijn over hoe voeding opgewarmd in een magnetron past in een gezonde voedingsaanpak?

Dus kreeg ik twee keer 150 gram pap direct uit de koelkast van de vriendelijke mevrouw. Meteen scheurde ik het folie van de bovenkanten af, om me vervolgens te gaan douchen.

Toen ze later de ontbijtresten van mijn kamergenoot kwam ophalen, zag ze dat mijn bakjes nog onaangeroerd waren.

“Die mag je niet te lang laten staan hoor”, zei ze.
“Ik laat ze even op kamertemperatuur komen”, zei ik, “en dan zijn ze eigenlijk nog veel te koud om te eten, 37 graden zou mooi zijn voor mijn organen.”
“Nou thuis kan dat wel, maar hier in het ziekenhuis is het protocol dat wat uit de koelkast komt direct moet worden opgegeten”, en met een don’t-shoot-the-messenger-blik liep ze gauw weg.

Ik had met haar te doen, zij voerde alleen maar uit en moest de geïrriteerde patiënten te woord staan.

Hopelijk had ze niet al te veel van dit soort kritische klanten die ochtend.

Direct corrigeerde ik mezelf. Nee, ze zou veel meer van dit soort kritische klanten moeten hebben. Zo veel dat het klachten zou regenen. Dat klantbeoordelingen onderuit zouden gaan. Misschien zou dat helpen.

Wat in ieder geval helpt, is wat zorgverzekeraars willen.

Dus hoe zou het zijn als zorgverzekeraars niet alleen zeggen in te zetten op preventie, maar dit ook echt gaan doen?
Dat zij net als ik voeding zien als kans voor gezondere mensen en lagere kosten?
En actie ondernemen en implementatie in het zorgtraject afdwingen?

Dan kan geen boardroom van een organisatie in de zorg dit langer negeren.

Ik ben benieuwd welk ziekenhuis in Nederland als eerste de biologische spinaziesoep gaat serveren. Want in Europa lopen we achter. Op de site van een ziekenhuis bij onze zuiderburen staat:

“Het geeft heel veel voldoening dat onze oogst op het bord van de patiënten terecht komt en zo kan bijdragen aan het genezingsproces. En misschien overtuigt het de patiënten ook om vaker voor bio te kiezen als ze weer thuis zijn!”

Beter voorkomen dan genezen begint uiteraard wel altijd bij jezelf en dan maakt het niet uit of je arts, kassière of boardmember bent, we zijn allemaal mens.

Als mens heb je verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen lijf en leven. Je doet dit zelf, maar gelukkig niet alleen, want er is altijd hulp.

Mijn expertise zit in het helpen voorkomen.

Ik help cliënten door emotionele en mentale blokkades heen te komen en erger te voorkomen.

Bijvoorbeeld als het je niet lukt om af te vallen, van het roken of andere verslavingen af te komen, om angsten te doorbreken of als je steeds in dezelfde patronen zit in relaties of op je werk.

Klik dan hier.

Ook voor het meedenken in oplossingen in boardrooms.