Zelfleiderschap

Niet iedereen denkt bij leiderschap als eerste aan zichzelf. Nou ja, narcistische leiders dan weer wel, maar daarover misschien een andere keer meer.

Leiderschap begint altijd bij jezelf, want of je nu een bedrijf, een afdeling of een gezin runt, dat wat jij voorleeft, zie je terug.

Dus je kunt eindeloos praten over verantwoordelijkheid nemen, fouten mogen maken of goed samenwerken, als je dit zelf niet doet, zul je dit niet terugzien, niet bij je medewerkers en niet bij je kinderen.

Walk the talk.

En als je denkt dat je best de schone schijn op kunt houden en hoopt dat ze het toch niet doorhebben, wat denk je dat je dan gaat zien?

Je houdt jezelf altijd makkelijker voor de gek dan de ander. Onder het mom van hoe je het bedoeld hebt, praat je ook wat krom is wel weer recht. De ander ziet dat wat je doet.

Walk the talk.

Voor je kind kun je de eerste zoveel jaren best een held zijn, maar vroeg of laat beseft het dat je ook maar een mens bent. En dat is fijn, want je eigen schoenen zijn al groot genoeg om te vullen.

En als je hulp inschakelen niet als teken van zwakte, maar juist van kracht ziet, dan is het nog steeds spannend, maar absoluut de moeite waard om die eigen schoenen te gaan verkennen.

Om te ontdekken wat je in jouw leven echt belangrijk vindt en wat wel en wat niet bij je past. Om zelf achter het stuur van jouw leven te gaan zitten.

Zodat je gaat zeggen wat je doet en doen wat je bedoelt.

Leiderschap begint altijd bij jezelf.