Moederbrein

De gebeurtenis die mijn leven wel het meest op z’n kop zette was moeder worden.

Bijna zesentwintig jaar later las ik in een vakblad wat er toen met mijn brein gebeurde. Waarom ik daarna nooit meer de “oude” werd.

Want mijn brein vormde zich om naar een “moederbrein”.

Eigenlijk had ik dat toen wel willen weten. Maar het is nooit te laat om iets waardevols te delen, dus daarom deel ik dit met jou.

Want misschien herken je het. Bij jezelf, bij je partner of bij iemand anders dichtbij die moeder is geworden. Al jaren terug of nog niet zo lang geleden.

Eerst denk je nog dat je na negen maanden zwangeren en nog eens negen maanden ontzwangeren wel weer jezelf bent.

Natuurlijk, er is een klein mensje dat van jouw verzorging afhankelijk is, maar dat is een verandering buiten jou.

Maar dan kom je erachter dat er niet alleen een blijvende verandering is buiten jou, maar ook in jou. Dat niet alleen je lijf, maar ook je brein voorgoed veranderd is.

Ik vind ons menselijk brein mega interessant. Allereerst om mezelf te begrijpen en bij te sturen, maar ook om anderen hierbij te helpen.

En we weten nog steeds maar heel weinig, maar wel steeds meer over hoe ons brein werkt.

Zo is er is inmiddels volop aandacht voor belangrijke overgangsperiodes, zoals bijvoorbeeld het puberbrein.

Maar tot nu toe is het moederbrein nog behoorlijk onderbelicht.

Terwijl de verandering in het moederbrein toch aanzienlijk lijkt te zijn en op sommige onderdelen zo duidelijk dat op basis van hersenscans zichtbaar is of een vrouw zwanger is geweest.

Het zal je niet verbazen dat de veranderingen in het moederbrein vooral zichtbaar zijn in de gebieden die in verband staan met het vermogen te achterhalen en te begrijpen wat iemand anders denkt, voelt en nodig heeft.

En dat het erop lijkt dat de hersenen van de moeder zo worden afgesteld dat ze flexibeler, responsiever en efficiënter worden.

Die hulp van de natuur is natuurlijk superwelkom. Want voor zo’n beetje alles moet je een diploma halen voordat je eraan mag beginnen. Behalve dan voor het moederschap.

Maar het was ook fijn geweest als ik iets meer had geweten van die belangrijke en blijvende veranderingen in mijn brein. Dat die dus niet met twee keer negen maanden weer “over” zijn.

Dat er niet alleen een blijvende verandering buiten mij was, maar ook in mij. En dat de verschillende belangen die mijn brein probeerde te dienen nog wel eens conflicteerden.

Dan had ik sommige dingen wat beter begrepen. Dan had ik vooral mezelf beter begrepen. En dan had ik hier misschien met wat meer mildheid en waardering naar gekeken.

Nu, bijna zesentwintig jaar later, hoef ik niet meer al die ballen in de lucht te houden.

Wel benut ik nog altijd het vermogen om te achterhalen en te begrijpen wat iemand anders denkt, voelt en nodig heeft. En ben ik vooral heel blij met een flexibel, responsief en efficiënt brein.

Wil jij ook hulp bij het begrijpen van jezelf? Klik dan hier.