Herkenning

De blog van vorige week gaf de nodige reactie. Dat vind ik ook zo leuk aan dezelfde blog posten via meerdere kanalen. Altijd leuk om te zien wat waar weer aanspreekt.

En het blijkt dat de samenstelling van het publiek van “mijn” sportschool helemaal niet uniek is. Er blijken nogal wat tachtigplussers in sportscholen verspreid door het hele land te vinden.

En weet je wat zo mooi is? Er is één rode draad uit alle reacties te halen. Niet alleen uit de reacties op deze blog, maar echt uit alle duizenden reacties in de afgelopen jaren.

Het is ook precies de reden waarom ik destijds besloot om niet alleen een boek te schrijven, maar het ook nog eens uit te brengen. Hoe spannend ik dat ook vond.

En het is de reden dat ik iedere week weer iets met jullie deel. Grote onderwerpen, kleine onderwerpen, wat er maar voorbij komt.

Wat die rode draad is? Het is de herkenning.

De herkenning in je eigen leven. Natuurlijk een iets ander verhaal, maar de essentie lijkt op elkaar. Net als de gevoelens die erbij komen en de lastige dingen onderweg.

En heel belangrijk, met die herkenning komt meteen ook de erkenning.

Ah, dat is fijn om te lezen! Ik ben dus niet gek. Ik dacht dat het aan mij lag, maar ik ben dus niet de enige. Misschien ben ik zelfs normaler dan ik dacht.

Herken je het?

Ieders weg is anders, maar hij komt altijd op hetzelfde neer. Hij leidt naar hetzelfde doel.

En onderweg is het volgens mij heel erg de bedoeling om elkaar te helpen. Elkaar te inspireren, te motiveren en te steunen. In woorden en in daden.

De herkenning van jezelf in de ander en de erkenning van het licht in allebei. Dat is waar het om gaat en in deze tijd vieren we dat ook nog eens met allerlei mooie rituelen. Opdat we het niet vergeten.

Fijne Kerstdagen!

Voor contact klik hier.