Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Skip to content
We bestaan allemaal uit "heb-ik" en "ben-ik" met allebei zo hun eigen rol.

“Heb-ik” en “ben-ik”

Met de werkwoorden “haben” en “sein” begonnen mijn lessen Duits op de middelbare school. En dat is meteen lekker to the point (in goed Duits), immers het zegt eigenlijk alles over wie we zijn.

Want als je naar jezelf wijst als “ik”, waar wijs je dan naar?

Over het algemeen niet naar je hoofd, want dat heeft een hele andere betekenis. En toch zit voor veel mensen hun “ik” in hun hoofd. Interessant toch?

Zoals ik er tegenaan kijk is het simpel. We bestaan allemaal uit “heb-ik” en “ben-ik”. En deze hebben allebei zo hun rol.

Zo bestaat “heb-ik” uit onze gedachten, emoties en gedrag, voornamelijk op basis van oude ervaringen. 99,999…% hiervan is immers onbewust. Ook je fysieke lijf en de omgeving waar je in leeft, is wat je hebt en dus onderdeel van “heb-ik”.

Wie je bent is waar je naar wijst als je niet naar je hoofd wijst. En toch is het nog groter dan dat. Want “ben-ik” zit ergens diep in jezelf en tegelijkertijd in een soort helikopter van waaruit je jezelf, je lijf, wat je denkt, voelt en doet, gadeslaat.

Even een zijstapje na “heb-ik” en “ben-ik”. Jaren geleden kreeg ik van een hondenexpert een A4’tje met dominantieregels in hondentaal, vertaald naar mensentaal.

Honden communiceren in hun eigen, specifieke hondentaal met elkaar en als je als baas goed wilt communiceren met je hond, is het handig als je zijn taal spreekt. Zodat hij je begrijpt en er geen onduidelijkheid is over zijn enige juiste plek. Achteraan in de roedel.

Daar is hij het meest gelukkig, daar hoeft hij niet in schoenen te lopen die hem niet passen en mag hij lekker hond zijn.

Niet alleen voor honden, maar voor iedereen is het altijd en overal belangrijk om je eigen plek in te nemen. Jezelf niet groter of kleiner te maken dan je bent, maar je ware grootte en je eigen plek in te nemen.

Dat dit in de praktijk lang niet altijd vanzelf gaat, verklaart de grote groei in systemisch werk, zowel in de privésfeer als in organisaties.

Voor honden en hun baasjes is er Cesar Millan. Hij communiceert in hondentaal en is een ware meester in het corrigeren van rolverwarring.

Maar wat als er rolverwarring is in jou, tussen “heb-ik” en “ben-ik”?

Als mens hebben we een vrije wil en bepalen we zelf wie van de twee ranghogere en wie ranglagere is. En bewaken we dit ook zelf.

Maar ook dat gaat niet altijd vanzelf.

Heb jij hier ook hulp bij nodig? Klik dan hier.

Want waar Cesar Millan je helpt met je hond, help ik je met je “heb-ik”.

Back To Top
error: Content is protected !!