Haakjes

Dit huis zit vol verrassingen. Nou eigenlijk zijn het verrassinkjes, want ze zijn in doorsnede maximaal een paar centimeter.

Je komt zo overal tegen. Zowel binnen als buiten. Van de badkamer tot de kelder en van de garage tot de wc. Ook vind je ze op de diverse pilaren onder de carport en aan verschillende buitenmuren.

Wat het zijn? Het zijn haakjes.

Inmiddels hebben we drieëntwintig haakjes verwijderd.

Hoe veel haakjes kan een mens nodig hebben? Wat hang je allemaal aan een haakje?

In de bijkeuken hingen er tien. Zonder die in de kast.

Vanochtend zag ik er onder de carport nog weer eentje hangen aan de eerste pilaar. Die aan de tweede pilaar was weg, dus vroeg ik mijn lief of het een reden had dat de eerste er nog hing.

“Grrrrr, al die haakjes” was de reactie die ik kreeg. Blijkbaar was het geen bewuste keuze dat deze de dans was ontsprongen.

Maar ik draaide het om en zei dat haakjes eigenlijk heel veel lijken op paaseitjes.

Bij ons is het geen Pasen zonder dat we chocolade Paaseitjes hebben verstopt. Ook al zijn de kinderen inmiddels in de twintig, ik moet altijd beloven dat ik Paaseitjes verstop.

Precies op het vastgestelde tijdstip storten ze zich dan op de zoektocht.

Allemaal hebben ze zo hun eigen strategie en uiteraard zijn ze uitgerust met een bakje of een zakje voor de gevonden eitjes. Met twee handen zoeken gaat nou eenmaal makkelijker.

Als ze denken dat alle eitjes nu wel echt gevonden zijn, gaan ze ze tellen. Ik moet dus niet vergeten om ze vooraf te tellen.

Soms lukt het om ze allemaal te vinden, soms ook niet. Gedurende het jaar kom ik dus nog wel eens een vergeten eitje tegen.

Net zoals vanochtend met het vergeten haakje.

Dus stelde ik mijn lief voor om een heuse wie-vindt-de-meeste-haakjes-wedstrijd te organiseren.

Alleen voor de haakjes die overbodig zijn uiteraard, ik wil wel gewoon een handdoek op kunnen hangen. En misschien is het ook wel een idee om de kinderen hiervoor te vragen, dan gaat het nog sneller.

Toen kreeg ik een blik met een prachtige glimlach en ineens waren die haakjes geen bron meer van ergernis, maar een kans voor nieuwe ontdekkingen met plezier.

Zo simpel kan het zijn.

Hetzelfde doe ik tegenwoordig ook met de fruitvliegjes of rouwvliegjes of wat het ook maar zijn.

Eerst ergerde ik me aan de vliegjes. Ik heb al extra spinnen ingezet, maar de vele planten in huis blijken toch een te goed thuis te bieden voor de vliegjesfamilies. Daar kan geen spinnenleger tegenop.

Maar ik heb er iets op gevonden.

Tegenwoordig zie ik de vliegjes als een mooie test voor een goede en vooral ook snelle oog-handcoördinatie. Soms ben ik zelfs teleurgesteld als er in de keuken maar twee testcases rondvliegen.

De term ‘omdenken’ wordt vaak gebruikt voor het zien van een kans in wat je dacht dat een bedreiging was.

Volgens mij is het juist ‘omdenken’ als je een bedreiging ziet in wat een kans is.

Want het ego hoort helemaal niet achter het stuur van je leven.
Toch?

En er is altijd wel een haakje te vinden om een ogenschijnlijke bedreiging om te vormen in een kans.

Mocht je hulp nodig hebben bij het zelf achter het stuur van jouw leven zitten of wil je jouw mooie voorbeeld delen, klik dan hier.