Gezonde keuze

Ze dacht dat ze misschien wel de oudste was. Maar dat bleek niet zo te zijn.

Een overijverige medewerker hielp haar uit de droom. Er waren er negen die nóg ouder waren.

En zij was drieëntachtig jaar.

Even schrok ik. Zou ik hier nog dertig, veertig of misschien wel vijftig jaar zijn?

Dan mocht ik wel op gaan schieten met het wat leuker te gaan vinden.

Want dat is wel heel lang voor iets wat ik niet echt leuk vind, maar vooral doe omdat het goed voor me is.

Ik heb het over de sportschool. Sinds een paar maanden ben ik er twee keer per week te vinden.

Eerst was dat omdat ik na een kleine operatie met groot effect op mijn mobiliteit weer spierkracht op moest bouwen.

Maar ik merk dat ik me fitter en sterker voel. Dus ik blijf gaan.

Niet verkeerd ook, want ik schijn in de leeftijdscategorie terecht te zijn gekomen waar het met afnemende hormonen een goed idee is om te werken aan toenemende spieren.

En die leeftijdscategorie eindigt blijkbaar pas als het eindigt.

Als je het zo bekijkt is het eigenlijk wel heel positief als ik nog vijftig jaar in de sportschool mag vertoeven.

Dat helpt meteen ook in mijn motivatie. En motivatie is handig als ik een nieuw patroon echt in wil laten slijten in mijn weekroutine. Omdat ik het wil.

Want daar ligt het geheim.

Eerder schreef ik al over microgewoontes. Hoe je niet je luie energiebesparende brein achter je stuur laat zitten, maar hoe je zelf de leiding over je leven neemt.

Elke dag krijgen we duizenden nieuwe kansen om te kiezen.

Meer dan negenennegentig procent hiervan doen we onbewust. Op basis van ervaringen in het verleden. En als je niet oplet met je luie energiebesparende brein achter je stuur.

Dus als je gezonde keuzes wilt, is het belangrijk om alert te zijn. En om te weten hoe jouw onbewuste tot keuzes komt, zodat je bij kunt sturen naar wat jij echt belangrijk vindt.

Vanochtend sprak ik een meneer op leeftijd. In de sportschool.

Ik vroeg hem niet of hij boven of onder de drieëntachtig was. Wel vroeg ik hoe vaak hij in de sportschool te vinden was.

Hij vertelde dat hij iedere dag zijn vaste rondje maakt. Hij start dan stipt om acht uur en eindigt om kwart over negen achter een kopje koffie in de koffiehoek.

Dat is iedere dag weer zijn gezonde keuze. Omdat hij dat wil, kiest hij hiervoor.

In gedachten neem ik mijn petje af voor deze meneer en ben ik blij dat ik nog in de categorie van twee keer in de week zit.

Dat vind ik te overzien en wie weet, misschien, over een poosje of op nog iets langere termijn, vind ik het ook nog ergens een keertje best wel een beetje leuk.

Maar dat heeft geen haast. Ik heb nog alle tijd.

Wil jij ook hulp bij jouw gezonde keuzes? Klik dan hier.