Ex

Je hoeft toch ook geen vrienden te zijn met je ex?

Nee natuurlijk niet. Dat is het ene uiterste.
Veel vaker zie ik het andere uiterste. Zie ik vijanden.

Zelf ben ik twee keer getrouwd.
Geweest.

Mijn eerste ex is de vader van mijn kinderen. Toen ik met hem trouwde had ik niet de intentie ooit weer van hem te scheiden. Anders was ik ook niet met hem getrouwd.

Maar waar ik niet bewust bij stil heb gestaan toen we later samen kinderen kregen, is dat we altijd gezamenlijk ouders zouden blijven. Ongeacht wat er met ons huwelijk zou gebeuren.

Toen we besloten te stoppen met ons huwelijk, bleven we wel samen de ouders van drie mooie kinderen.

Het was dan ook niet de vraag of we nog met elkaar om zouden gaan, maar hoe we dit zo goed mogelijk voor de kinderen konden blijven doen.

Gelukkig lijken we hier behoorlijk goed in geslaagd.

Een aantal jaren geleden zei onze dochter nog dat ze vond dat we het zo goed hadden gedaan, haar papa en ik. Op mijn vraag wat ze bedoelde antwoordde ze: “Nou ja, je weet wel, scheiden en zo.”

Dat was in de tijd dat ze van leeftijdgenootjes ook hele andere verhalen hoorde over scheiden en zo. Toen werd ze zich bewust dat het niet altijd gewoon is dat ouders samen verjaardagen organiseren, naast elkaar zitten bij uitvoeringen en überhaupt met elkaar communiceren.

Met mijn tweede ex kreeg ik geen kinderen. We kregen er alleen allebei drie cadeaukinderen bij. Dat was behoorlijk intens. Toen we gingen scheiden hadden we niet de noodzaak om met elkaar om te blijven gaan.

Achteraf bezien maakte het ontbreken van de noodzaak het juist lastiger. In ieder geval is het ons toen niet gelukt hier een modus in te vinden, waardoor we elkaar bijna vier jaar niet hebben gezien.

Afgelopen week kwamen m’n exen mij beiden, maar niet tegelijkertijd, opzoeken in het vakantiehuis waarin ik zat.

Misschien komt wijsheid met de jaren, of word ik gewoon een sentimentele trut, maar ik heb genoten van beide bezoekjes.

De oprechte belangstelling over en weer, elkaar de leuke dingen van het leven gunnen en als je lang samen bent geweest, verdwijnt de vertrouwdheid ook met de jaren nooit helemaal.

Ging dit altijd vanzelf? Nee, zeker niet.

Moest ik af en toe over mijn ego heen springen de afgelopen zoveel jaren? Niet af en toe, maar heel regelmatig.

Lukte dit niet altijd meteen? Ja, dat klopt. Ook geduld schijnt met de jaren te komen.

Maar ik ben dankbaar voor alles wat we samen hebben meegemaakt en inmiddels kan ik ook zien wat ik te leren had. Het leven wordt nou eenmaal voorwaarts geleefd en achterwaarts begrepen.

Ook in retrospectief kan ik wel zeggen dat ik relaties misschien wel het meest ingewikkeld vind in mijn leven. Dit geldt overigens voor heel veel mensen, ik zie veel mensen zoeken en leren in relaties.

In mijn boek ‘Toen was Toen en Nu is Nu’ beschrijf ik hoe ik denk dat dit komt.

In ieder geval lijkt het erop dat ik veel dingen die ik zelf mee heb gemaakt ook weer tegenkom bij mijn cliënten.

Maar gelukkig beschik ik dus niet alleen over een ruim gevulde gereedschapskist met coaching instrumenten als NLP, systemisch werk, ademwerk en hypnotherapie, maar ook over de nodige ervaringsdeskundigheid.

Je hoeft dus niet per se vrienden te worden met je ex, maar een compliment van je kind dat jullie dat best goed hebben gedaan, scheiden en zo, is wel heel fijn weet ik uit ervaring.

Kunnen jullie ook hulp gebruiken bij hoe jullie dit doen?
Klik dan hier.