Alleen voor moedige mensen

Misschien had ik de waarschuwing “Deze praktische gids is alleen voor moedige mensen.” niet op de achterkant, maar op de voorkant van mijn boek moeten zetten…

Want hoewel de voorkant fris en vrolijk oogt, net als de binnenkant en de foto’s van de trotse auteur, is de inhoud heavy shit…

Ik heb zelf zo lang mogelijk alle signalen genegeerd en met al mijn kracht de ballen onder water gehouden. Totdat ik niet langer meer kon en besefte dat ik het niet langer meer zo wilde. Mijn lijf deed aan alle kanten pijn, ik had al twintig jaar rug-, nek- en schouderklachten, ik had een echtscheiding achter de rug en de tweede was onderweg, het carrièrepad wat ik had gelopen paste duidelijk niet meer bij mij en ik kreeg tijd om aan mezelf te werken, zoals dat zo mooi heet.

Maar dat klinkt mooier dan het is, ik vond aan mezelf werken zeker geen feest. Want ik ontdekte dat ik hele goede redenen had om er alles aan te doen om niet te willen voelen. Om de gedragspatronen in stand te houden waar ik in de loop van mijn leven een ware meester in was geworden. Het gedrag dat me zo goed weg kon houden bij mijn gevoel. Waarom kon ik niet gewoon op deze voet doorgaan? Hoe vaak ik dat niet gedacht heb en niet alleen toen ik net begon…

Maar de noodzaak om het echt anders te willen, die voelde ik wel. Ik wilde me weer fijn voelen in mijn eigen lijf, ik wilde een liefdevolle harmonieuze liefdesrelatie en ik wilde werk waar ik blij van werd. Hoe ik dat voor elkaar zou gaan krijgen, had ik toen nog geen idee van. Maar mijn besluit om het anders te willen en daar voor te gaan doen wat maar nodig was, was life-changing voor mij.

In mijn boek vat ik dat moment samen als: de moed vinden om bang te zijn en om het dan toch te gaan doen. Je neemt dan diep van binnen voor jezelf het besluit om zelf achter het stuur van jouw leven te gaan zitten en je bent bereid om daarvoor te gaan doen wat nodig is. Zonder dat je op dat moment nog weet wat dat precies inhoudt, dus het is logisch dat je bang bent.

Inmiddels heb ik geleerd, vanuit eigen ervaring en door vele anderen te zien, dat het echt pijn moet doen. Je moet noodzaak voelen om met jezelf aan de slag te gaan, want anders doe je dat niet. Ik ben in al die jaren niemand tegen gekomen die voor de lol aan zichzelf werkte. Ja, soms was het de eerste laag: ‘Ik heb een mooi leven, maar misschien kan het nog mooier, daarom ben ik hier.’ Vervolgens is het de vraag of je op die laag wilt blijven, of dat je echt de diepte durft in te gaan, omdat je daar niet zomaar bent.

Want het vergt moed om door de angst heen te gaan voor wat je allemaal tegen gaat komen. Voor welke besluiten je daarop zou kunnen gaan nemen en voor wat dat gaat betekenen voor je leven. Voor je relatie met je partner, met je ouders, met je kinderen of met anderen? Voor het werk wat je doet? En het vergt de meeste moed om de laatste stap te nemen, om het daadwerkelijk te gaan doen.

Wat me opvalt is dat het tegenwoordig niet meer lijkt uit te maken hoe oud je bent, je kunt op iedere leeftijd aan jezelf werken, ik zie mensen van 25 tot boven de 70. Noodzaak voelen is volgens mij de gemene deler, maar hoe die noodzaak er precies uitziet, kan voor iedereen weer anders zijn.

Wat mij heeft geholpen is mild te zijn voor mezelf. Dus niet te zeggen: ‘waarom ga jij pas vanaf je 40e met jezelf aan de slag, hoe hardleers kun je zijn?’. Wees mild voor jezelf en weet dat je hele goede redenen hebt voor het gedrag dat je weghoudt bij wat je vermijdt te voelen. Die mildheid richting jezelf is misschien wel het belangrijkste dat je jezelf kunt geven als je met jezelf aan de slag gaat.

Volg je eigen tempo en kijk wie en wat het best bij jou past om jou te helpen. Er zijn meer dan genoeg boeken, filmpjes, cursussen en andere manieren. Want volgens mij is er niet één manier of één methode die je helpt om je ongewenste gedragspatronen te doorbreken. Ik geloof ook niet in een quick fix, maar zie het meer zoals je een ui afpelt, laagje voor laagje. Er zijn vele manieren en methoden die je kunnen helpen om steeds wat verder te komen.

In mijn boek ‘Toen was Toen en Nu is Nu’ beschrijf ik er een aantal die ik zelf heb uitgeprobeerd.
Daarnaast lees je in dit boek hoe patronen ontstaan, hoe je je er bewust van wordt en wat je kunt doen om ze te doorbreken.