Weten

Het is nog nooit zo makkelijk geweest om veel te weten.

Vroeger, je weet wel, toen de aarde nog plat was en we op kleitabletten schreven, ging je naar een bibliotheek om iets op te zoeken. Voor een spreekbeurt op school, een verslag of gewoon uit nieuwsgierigheid.

Nu hoef je de deur niet meer uit. Je vindt alles wat je wilt weten en meer op internet.

Sowieso hoef je de deur niet meer uit. Je kunt alles laten bezorgen en ook sociaal doen kunnen we van achter een schermpje. Gemakzucht was nog nooit zo gemakkelijk.

Uiteraard weten we best dat dit gedrag een prijs heeft. Fysiek, mentaal en emotioneel.

Van overgewicht en een heel scala aan welvaartsziektes tot angsten, eenzaamheid en meer. Wat dat betreft zijn de uitkomsten uit al die onderzoeken overduidelijk.

Dus we weten precies wat wel en wat niet goed voor ons is. Wat we beter wel en wat niet kunnen doen en laten. In het belang van onze fysieke, mentale en emotionele gezondheid.

Waarom zitten we dan nog steeds in een iedere dag groter wordend zorginfarct?
Met wachtlijsten en zorgkosten die de pan uit rijzen?
Waar alle leeftijden vertegenwoordigd zijn?

Uiteraard zijn hier vele oorzaken voor.

Dan kun je twee dingen doen. Het onbewuste automatisme volgen van een energiebesparend oerbrein dat gericht is op overleving. Of je doet iets anders.

Maar iets anders doen is nog niet zo eenvoudig. Onderschat dat energiebesparend oerbrein of ookwel reptielenbrein zeker niet!

In gevaarlijke situaties heb je helemaal geen tijd om te denken, dus is het goed dat je oerbrein je automatisch handelen aanstuurt. Maar deze automatismen werken ook in welvaartssituaties en dan zorgen ze vaak voor snelle bevrediging en angsten.

Dus dan is het wel belangrijk om zelf voor je eigen kritische tegengeluid te zorgen!

Want weet je? De overheid, zorgverzekeraars en artsen gaan het zorginfarct niet oplossen.
Maar wie dan wel?

Nu kun je naar iedereen om je heen kijken. Iedereen die meer overgewicht heeft, stress, chronische ziekten, angsten, et cetera, et cetera. Die ga je ook zeker vinden. Meer dan genoeg.

Maar dat is het automatisme wat uit je energiebesparend oerbrein komt. Als die ander het oplost hoef ik het niet te doen.

Zo had ik in de tijd van de kleitabletten het credo bedacht:

Stel niet uit tot morgen…
… wat je vandaag door iemand anders kunt laten doen.

Dat is een “oplossing” vanuit het oerbrein. Als iedereen zo denkt, verandert er niets.

En het is tijd voor iets anders. Daarom is het tijd om je eigen kritische tegengeluid te gaan regelen. Om al je weten ook daadwerkelijk toe te gaan passen.

Niet morgen, maar nu.

Want het wordt nooit morgen, het is altijd nu. Morgen is het bier gratis!

Wil jij het ook anders gaan doen? Maar heb je hulp nodig om je eigen kritische tegengeluid te regelen?

Klik dan hier.